ඩයරිය 17-7-12

 

ලියන්නට හදමි. ඩයරියක් ලෙස අමුනා. එලියට නොබැසුවාක් මෙන් වූ අද දවසේ ලබු කන්නද ? ඩයරිය හිස් වගේ. 

|

|

|

V

නැත නැත සුවාමීනි.

ලියමි ඩයරිය පුරවා . බොරු පුරසාරං.

ඒ උදෑසන කාලයේ දු‍ටු හීනයකි. ලොලේ ලොල් වූ අද දවස මනරං එකක් දෝ මන්දා. උදෑසන භාගයේ ට්‍රෙඩ්මිලය උඩ හතර ගාතය දමන තෙක් දිව්වේ කාලේකිනි. 

|
|
V

පාං කියාගන්නට නොහැකි උදේ පාංදර අල සමග තිබූ පොල් මැල්ලුම වැලඳූ පසු බඩ හිස් වගේ දැනුනි. කුමක් කරන්නද මං. බඩට ආදරේ නං. කන්නට බිස්කට් පෙට්ටියේ හුලං විස්කෝතුවක් ද නොමැත. කිඹුල් කට ඇර ගොජ ගොජ ගා වතුර කලයක් ඇද බෑමි. උදෑසන තේක අමෘතය වගේ යැයි සිතා ගත්තෙමී. නමුත් එය මේසය උඩ අමතක වීමෙන් කූල් බීම එකක් මෙන් විය. උදේ ඉඳන් ඇන්ඩ්‍රොයිඩ් සමග ඔට්‍ටු වුනෙමි. හුලං පාරක් ද ලියන්න හැදුවට ලියවුනේ බාගෙටයි. (හුලඟ ගැන දන්නා අය දනිති. එය හැමෝම නොදනී)

|

|

V

දවල් කෑම එකත් උදේ කෑම එකට හපන් යැයි සිතා නොකෑමට සිතීමී. එක වේලකින් කිලෝ 5ක් වත් අඩුවෙනවානං දෙයියනේ. ඒත් ඒ බඩගින්නට එක්ක හවස දෙසා බෑ මෝනිස් බිස්කට්‍ටු ටික බර කිලෝ 5කින් වැඩිකලාදෝ මන්දා. කන බනේ නැවැත්තුවෙමි. කවරයක් සාදා ඔබා දැමුවෙමි. 

|

|

V

සවී නගාට මෙමෙයක් සෑදුවෙමි.එයින් නොසෑහෙන්න බැනුං ඇහුවෙමි.

|
|
V
බස් රේඩියෝවේ පැය ගානක් ලතැවී මනලෝලී ඉල්ලාගත්තෙමි. කුනුහබ්බ මතක් වෙන ගානට අයිස් අක්කා මාව එහි රස්තියාදු කරේය. වූසා එකේ පන්තියකට යෑමට සල්ලි ඉල්ලීමට පෙරමං බලං ඉඳිමි. අම්මා කැමතිවේදෝ මන්දා. අද ටිකක් ලොකු වලියකි. මා යුධ ප්‍රකාස කිරීමට ද පෙර‍ටුගාමී වෙන බුවෙකි. 

|

|

V

අම්මට හුඩු මෙතන තිබ්බ මගේ ලෑලි ගෙදර කෝ. අනාගතේ මට මේම කියන්න වෙයිද මන්දා. ඒක මතක් වී ඇෆ් සී ඇස් පොත අතට අරන් ගනන් හැදීමට යාම ඊලඟ මෙහෙයුමයි. හතර අතේ ඩස්පි ගුස්ප ඇල්ලූ නමුත් ඒවා කිව නොහැක.

|||

|||

|

V

බායි ඈහ්

Posted in: diary,life,wikara